یکی از تبلیغاتی که در مورد الاینر تراپی یا ارتودنسی نامرئی (اینویزالاین) می شود این است که وضعیت بهداشت دهان را برای بیمار نسبت به ارتودنسی با براکت بهتر میکند. در این مقاله به واقعیتی عجیب در این مورد پی خواهید برد!

ارتودنسی نامرئی (اینویزالاین) در برابر براکت فلزی

اینویزالاین چیست؟

اینویزالاین معروفترین برند در الاینرتراپی یا ارتودنسی شفاف (پلاک های شفاف) است. تبلیغات وسیعی توسط شرکت ارایه دهنده اینویزالاین انجام میشود و یکی از این تبلیغات در مورد بهداشت است. ادعا میشود ارتودنسی نامرئی (اینویزالاین) رعایت بهداشت را برای بیماران راحت میکند و بنابراین ارتودنسی عوارض کمتری از این نظر دارد.

بهداشت ارتودنسی چیست؟

بهداشت در ارتودنسی شامل رعایت بهداشت دهان و دندان ها و اتصالات ارتودنسی با کمک وسایل بهداشت (مسواک- مسواک ارتودنسی- نخ دندان) است. منطق حکم میکند وقتی اتصالی روی دندان ها نباشد، انتظار داشته باشیم بهداشت در طول درمان بهتر باشد. اما…

یک مطالعه در مورد بهداشت در ارتودنسی نامرئی (اینویزالاین):

در یک کارآزمایی بالینی که اخیرا در یکی از معتبرترین مجلات تخصصی ارتودنسی چاپ شده، مقایسه ای انجام شده بین شرایط بهداشتی بیماران سه دسته:
۱- درمان با ارتودنسی نامرئی (اینویزالاین)
۲- درمان با براکت های سلف لیگیت
۳- درمان با براکت های معمولی (با اورینگ)
و نتیجه بسیار جالبی به دست آمده است.

چه فاکتورهای مرتبط با بهداشت ای بررسی شدند؟

در این مطالعه فاکتورهای زیر بررسی شدند:

-plaque index (PI)
که اولین ماحصل رعایت بهداشت را نشان می دهد: یعنی میزان پلاک میکروبی موجود روی دندان ها. پلاک میکروبی عامل اصلی پوسیدگی دندان و مشکلات لثه است.

-gingival Index (GI) و periodontal bleeding index (PBI)
که نشان دهنده تاثیر کیفیت رعایت بهداشت روی لثه هستند. اولین و مشخص ترین علامت کلینیکی التهاب لثه، خونریزی در زمان لمس لثه با ابزار و حتی مسواک زدن است.
این فاکتور ها در شروع درمان، ۹ ماه بعد از شروع و ۱۸ ماه بعد از شروع در پسران و دختران با متوسط سن ۱۵/۵ سال بررسی شدند.

نتیجه این تحقیق (کارآزمایی بالینی):

هیچ تفاوتی بین این سه گروه از نظر فاکتور های اشاره شده وجود نداشت! در هرسه مورد، با گذر زمان وضعیت به طرز مشابهی بدتر شده بود! و این یعنی:

تفسیر این نتایج توسط دکترگوگانی:

سن و همکاری بیماران شرکت کننده در تحقیق: در درجه اول باید به سن افراد توجه کرد: نمونه ها همگی نوجوان بودند و خصوصیت نوجوان ها کم توجهی است. به هرحال کسانی که توجه به رعایت بهداشت دارند حتی باوجود براکت های میتوانند راه رعایت بهداشت را بیابند و بهداشت مناسب را داشته باشند.مثل این بیمار نمونه ارتودنسی در بزرگسالی که در 47 سالگی به بهترین شکل به رعایت بهداشت می پرداخت.

و برعکس، همانطور که مطالعه نشان داده، اگر کسی قرار است بی توجهی کند، اگر الاینر داشته باشد هم بی توجهی میکند و بهداشت ضعیف خواهد بود!
ایراد های وارد به این مطالعه: اینکه توانسته اند چنین کارآزمایی ای را در سامانه رسمی ثبت کنند جالب است! برای من جالب است که چطور توانسته اند بیماران را به این سه گروه هدایت کنند. به هرحال این مقاله ثبت شده و در مجله معتبری منتشر شده و نتایج جالب توجه است. حجم نمونه گرچه برای چنین تحقیقی کم نیست ولی برای تعمیم دادن به کل جامعه بیماران کم به نظر میرسد.